Over Perestrojka

In maart is de laatste aflevering van de serie Perestrojka te
beluisteren. Deze serie is gemaakt door Arthur Olof, tevens
bestuurslid van de Concertzender. Wij vroegen hem naar zijn
liefde voor de Russische muziek.

“Mijn bijzondere interesse voor Rusland is ontstaan op de middelbare school.

Allereerst met de Russische literatuur en geschiedenis. Ik maakte werkstukken
over de Russische Revolutie voor het vak geschiedenis en las in één ruk de toneelstukken van Tsjechov en de verhalen van Toergenjev, Poesjkin en Gogolj. Later heb ik alle romans van onder meer Tolstoj en Dostojevski gelezen.
Na mijn eindexamen ben ik Slavische talen gaan studeren in Leiden (1976),
toen nog bij professor Karel van het Reve. Ik ben uiteindelijk vlak voor mijn kandidaats gesjeesd op Oudkerkslavisch, maar dat had meer te maken met
mijn privéomstandigheden. Een van mijn beste vrienden in die tijd was een componerende studiegenoot die me kennis liet maken met de muziek van Sjostakovisj, en dat is een liefde geworden die nooit meer is verdwenen.

Deze liefde is ook de rode draad voor mijn andere serie bij de Concertzender, ‘Oorgetuige’.

Deze serie begon in april 2009 en heeft inmid-
dels zeventig afleveringen gehad. Hij zal nog doorlopen tot nummer 100, in de huidige planning is dat circa oktober 2016.
‘Perestrojka’ is een programma dat draait om werk dat tot stand kwam rond verbouwing (perestrojka) en ineenstorting (destrojka) van het communisme in Oost-Europa. Daarnaast maak ik ‘Oorgetuige’, 'Alles ter nagedachtenis aan jou', een serie over Russische muziek van
de twintigste eeuw, met als rode draad leven
en werk van Sjostakovitsj.
Bij ons vorige jubileum, in november 2008, vertelde ik in het interview waarmee
die uitzending begon, over mijn Sjostakovitsj-onderzoek samen met Gusta Korte-
weg. Toen ik uit de spreekcabine kwam vroeg Kees van der Wiel, coördinator Nieuwe Muziek, me zo'n beetje meteen of ik daar geen serie over wilde maken.
Zo is het begonnen.

De tweede aflevering van Perestrojka laat het beste horen wat er allemaal in
de serie zit.

Mijn vertrekpunt was een cd-box van het Derde Internationale Muziekfestival
‘voor humanisme, vrede en vriendschap tussen de volken’ dat in mei 1988 in Leningrad werd gehouden. Daarin zaten ook voor mij geweldige ontdekkingen, zoals Wolfgang Rihms ‘Wölfli Liedbuch’, inderdaad ijzingwekkend, en 'Het Woud'
van Siegfried Matthus, maar in latere afleveringen ook geweldige muziek uit de Baltische republieken, Centraal-Azië (Sjachidi) en uit de Kaukasus en Armenië.
Over Georgië heb ik op deze plek al eerder geschreven, met name ook over Giya Kancheli's goede vriend Nodar Gabunia.
Eigenlijk moet je al die afleveringen nog eens beluisteren, wat trouwens op mijn
PC met on-demand niet helemaal goed gaat van begin tot eind... het stokt steeds ergens in die uitzending.”

Aflevering 2 is hier te beluisteren.