Componist van de maand:
Henri Dutilleux

Maandelijks besteedt de concertzender speciale aandacht aan het werk van één componist. In december is dat Henri Dutilleux.

De Franse componist en muziekpedagoog Henri Dutilleux werd op 22 januari 1916 in Angers in Midden-Frankrijk geboren. Toen hij zes jaar oud was, vestigde zijn familie zich in Douai in Frans-Vlaanderen. Al vroeg openbaarde zich bij Dutilleux zijn talent voor muziek.

Al tijdens zijn schooltijd volgde hij bij Victor Gallois lessen piano, harmonieleer en contrapunt op het conservatorium van Douai. Tussen 1933 en 1938 studeerde hij aan het Conservatoire National supérieur de musique in Parijs. Bij Jean en Noël Gallon volgde hij harmonieleer en contrapunt, bij Henri Paul Busser compositie en bij Maurice Emmanuel muziekgeschiedenis.

Toen hij in 1938 de Prix de Rome won, kon hij nog wel beginnen met het daaraan verbonden verblijf in de Villa Medici, maar toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak moest hij terugkeren naar Frankrijk en in militaire dienst. Toch werd hij kort daarna weer voor de dienst vrijgesteld. Hij werd koordirigent van de Opéra in Parijs.

In 1944 werd hij leider van de muziekproductie van de ORTF, de Franse omroep; dat bleef hij tot 1963. Van 1961 tot 1970 was hij docent compositie aan de École Normale de Musique de Paris en van 1970 tot 1971 was hij gastprofessor aan zijn alma mater het Conservatoire National.

Grote prijs

In 1967 won hij opnieuw een grote prijs: de Franse Grand Prix National de la Musique. In 1994 werd hem de Praemium Imperiale toegekend voor zijn hele oeuvre. In 1999 werd hij gelauwerd met de Cannes Classical Award voor The Shadows of Time en de Grand prix 1999 de la presse musicale internationale.

Dutilleux was lid van het Conseil International de la Musique van de UNESCO, de Académie Royale de Belgique en sinds 1981 erelid van de American Academy and Institute of Arts and Letters in New York. Op 22 mei 2013 overleed hij op 97-jarige leeftijd in Parijs.

Breed georiënteerd

In het vroege werk van Dutilleux zijn duidelijke invloeden te herkennen van Claude Debussy, Maurice Ravel en Albert Roussel, zoals in de Sonate voor piano die in 1948 voor het eerst in het openbaar werd uitgevoerd door zijn vrouw Geneviève Joy.

Hoewel persoonlijke contacten met collega’s als André Jolivet, Darius Milhaud, Francis Poulenc en Georges Auric ook een zeker stempel op zijn werk hebben gedrukt, is Dutilleux nooit in te delen geweest bij een bepaalde groep of compositierichting. Hij was breed georiënteerd; zijn oeuvre omvat symfonische werken, concerten voor cello en viool, kamermuziek, balletmuziek en zelfs een werk voor harmonieorkest.